Ik heb Hbo Media en Entertainment Management gestudeerd (deeltijdstudie). Hierbij heb ik o.a. de minors ‘Artistmanagement' , ‘Programma maken tv’ en ‘Live Entertainment Venue Management’ gekozen.
Naast deze Hbo-opleiding heb ik een aantal aanvullende opleidingen en hbo-cursussen gedaan, zoals Muzikaal Ondernemerschap (georganiseerd door Fontys Rockacademie), Muziekjournalistiek (georganiseerd door Fontys Hogeschool Journalistiek/ muziektijdschrift OOR), de Basisopleiding TV Presentatie en de verdiepende vervolgcursus TV Presentatie 2. Hierbij kwamen o.a. verslaggeven, interviewen, nieuwsjournalistiek, meer-camera-opname en nieuwslezen aan bod.
Als eindopdracht nam ik het Jeugdjournaal en het NOS journaal op. Mijn laatste -bijzonder leuke- trainingen heb ik gedaan onder leiding van Margot Bralds (Talpa/ Endemol).
Tot slot heb ik ervaring in de luchtvaart als Gate-Agent, voor KLM Cityhopper.
Van jongs af aan is voor mij de idealistische missie ontstaan om aandacht te genereren voor een goede begeleiding van artiesten. Ik besteed bijzondere aandacht aan de druk die vooral beginnende artiesten (of artiesten die verrast worden door plotseling succes) kunnen ondervinden, en de uitdagingen en valkuilen die daarmee gepaard gaan.
Ik wil hier meer bewustzijn voor creëren, o.a. door erover te schrijven.
Er zijn allerlei onderwerpen waar ik meer over zou kunnen en willen schrijven; onderwerpen waar ik mij bij betrokken voel, ik zelf mee te maken heb gehad of die ik belangrijk/ maatschappelijk relevant vind.
Echter, het onderwerp muziekmanagement loopt als een rode lijn door mijn leven, en ik voel van jongs af aan dat ik daar iets mee moet doen. Betrokkenheid, verbijstering en verbazing leiden ertoe dat ik hierover wilde schrijven.
Betrokkenheid door onderzoek, gesprekken die ik met de 'omgeving' van muzikanten heb gevoerd, opleidingsachtergrond en eenvoudigweg mijn medeleven als muziekliefhebber. Verbijstering als het weer mis was gegaan, of dreigde te gaan. Verbazing, omdat ik mij afvraag waarom er op dit specifieke gebied zulke geringe ontwikkelingen zijn binnen muziekmanagement. De moordende tourschema's bestaan nog steeds.
"Lyrically this was about our feelings and how our lives had changed towards fame and our frustration with our management at the time, cause we all felt that we needed
a little break"
Tweet van Melanie C (Spice Girls) over één van hun liedjes, 25-05-2020
"Ik heb nooit het gevoel gehad dat er genoeg steun was van labels en (artiesten-)managers. Het hangt ervan af wie het is, want er zijn zeker mensen met veel meer empathie [..], maar er zijn ook duidelijk mensen die geld willen verdienen. [...] Artiesten hebben steun nodig, omdat ze zo kwetsbaar zijn. Zoveel artiesten, creatieve mensen zijn zo kwetsbaar." Melanie C in een interview bij de Zach Sang Show, 2021 (https://www.youtube.com/watch?v=OXeHiOE3tN8&t=4s)
"Als ik later groot ben, ga ik wel voor muzikanten zorgen, met héél veel pauze", dacht ik heel idealistisch toen ik klein was. De Spice Girls (bestverkopende meidengroep aller tijden) gaven aan dat ze jarenlang non stop gewerkt hadden. Ik bedacht mij destijds dat het zo vreemd is dat er in musea met uiterste voorzichtigheid werd omgegaan met een uniek schilderij, maar dat 'levende mensen' met een uniek talent als een machine werden ingezet. |
Door de jaren heen viel het mij meer op dat artiesten eigenlijk wel allerlei signalen gaven dat ze het tempo van hun bestaan niet meer volhielden, maar dat er -ook door bijv. journalisten- niet of nauwelijks op werd doorgevraagd. De aandacht voor dit probleem was gering, of de aandacht ebde snel weer weg.
De meesten kennen wel de tragedies uit het verleden, maar er lijkt ondanks dat weinig ècht te zijn veranderd. Er wordt bij analyse achteraf te weinig naar de invloed van goed muziekmanagement op de gezondheid gekeken. Het wordt onderschat, terwijl het soms wèl (een klein of groot) verschil had/ zou kunnen maken.
Hoewel het in de praktijk ingewikkeld kan zijn om artiesten volledig onafhankelijk -onafhankelijk van andere betrokkenen/ medewerkers- te begeleiden, wordt de mogelijkheid en invloed van goede begeleiding mijns inziens dus onvoldoende serieus genomen.
Muziek ontroert, zet aan tot denken, laat problemen vergeten, inspireert, ontspant en geeft steun. Muziek geeft zo veel, maar toch lijkt er gêne te zijn/ een taboe te rusten op aandacht voor het welzijn van de artiest (bij leven) achter de muziek. Ik hoop op meer bewustwording, wat denkfouten weg te kunnen nemen, en dat muzikanten/ artiesten zich vrijer gaan voelen om op te komen voor hun eigen gezondheid (fysiek en mentaal), zonder angst voor negatieve reacties.
Lotte:
Ik was heel klein. In Parijs zag ik in de metro een man zijn puppy meeslepen aan een riempje. Het hondje was door vermoeidheid door zijn pootjes gezakt. Ik móést wat
doen, en probeerde met ferme stappen terug te lopen. "@#$%^&*!". "Doorlopen Lotte!"
Het hondje heeft nog héél lang in mijn gedachten gezeten. |
Ik merk dat een muziekfestival zonder enige vorm van screening en voorlichting allerlei medewerkers en vrijwilligers heeft aangenomen. Als plaatsvervangend artiestencoördinator sta ik bij de kleedkamers. Ik zie een politicus naar de bar lopen. Een indiscrete barvrouw vertelt op veel te luide toon, triomfantelijk om zich heen kijkend, dat hij nog maar één drankje mag, 'want daarna zijn zijn consumptiebonnen op'. De bescheiden politicus zie ik haar bedremmeld aankijken. Ik voel onmiddellijk een knoop in mijn maag. Ik voel met hem mee. Deze barvrouw voelt duidelijk niet aan hoe ze met de situatie om moet gaan. |
"Er zijn wel horden mensen die om je heen dwarrelen als het je goed gaat, maar ze verbleken tot schimmen op het moment dat je ze écht nodig hebt.". Wijlen Mies Bouwman (Nederlands televisiepresentatrice) , interview Volkskrant, 2017.
Hoe het ook gekomen is, het is te laat. Het leed is al geschied. De gesprekjes met diverse mensen die dicht bij de jonge kunstenaar stonden geven mij een unheimisch gevoel. Ik krijg er buikpijn van. Diegenen die hij/ zij als vrienden beschouwde, zijn in geen velden of wegen meer te bekennen. |
Sommige ervaringen dragen bij aan je referentiekader, en kunnen van (positieve) invloed zijn op je werk, of op de mate waarin je in staat bent om je in te leven in anderen, of iemand kan (onder-)steunen. Dat maakt dat het misschien toch relevant is dit te benoemen:
Ik heb zelf een lange periode doorgemaakt van afzien en uitzichtloosheid, door een aaneenschakeling van los van elkaar staande en door toeval snel elkaar opvolgende tegenslagen die mijn eerste levensbehoeften raakten. Juist het ontbreken van een veilige haven en het 'er alleen voor staan' maakte dat het oplossen en verwerken van die tegenslagen een grote impact had op alle aspecten in mijn leven. Het kostte tijd; dat maakt dat ik het gevoel heb veel gemist te hebben.
Deze periode leerde mij om te gaan met uitzichtloosheid, en hoe het is om iedere keer opnieuw veerkracht te moeten hervinden. Tevens heeft het mij bevestigd dat de mogelijkheid om überhaupt aan je ambitie te kúnnen/ mogen werken, zeker niet vanzelfsprekend is.
Door deze ervaringen merk ik wel dat ik nog meer situaties herken, bijvoorbeeld tijdens een interview.
Opdrachtgevers en collega’s beschrijven Lotte als iemand die toegankelijk en gezellig is, empathisch, een bruggenbouwer, behulpzaam en sterk in analytisch en kritisch denken.
Verder wordt gewaardeerd 'dat ze over een flinke dosis creativiteit en enthousiasme beschikt, iets van A tot Z doet, en erg accuraat te werk gaat' (schriftelijke referentie).
© 2016-2024 Lotte Juliette · Alle rechten voorbehouden
Op de inhoud en vormgeving van de artikelen, privé-foto's en andere teksten op deze website van Lotte Juliette rust auteursrecht.
© 2016-2024 Lotte Juliette · All rights reserved
Copyright applies to the content and design of the articles, private photos and other texts on this Lotte Juliette website.
Photo and icon credits:
-Helping icon, reporter icon, music video icon, communication icon, Great Britain icon, Netherlands icon, geography icon, via https://icons8.com/
-Social media icons: Instagram and Twitter icon via https://icons8.com/